از وقتی متوجه می‌شوید والدین یک کودک تیزهوش هستید، به دنیای جدیدی از شگفتی و سردرگمی پا می‌گذارید. گاهی حتی قبل از اینکه بفهمید کودک تیزهوش دارید، وارد این دنیای جدید شده‌اید. خیلی از والدین از آغاز متوجه تفاوت کودک با دیگر همسالانش می‌شوند. اما گاهی، فهمیدن این موضوع به تاخیر می‌افتد، چرا که والدین کودک را با بقیه کودکان خانواده و فامیل مقایسه می‌کنند. وراثت نقش زیادی در هوش ایفا می‌کند، بنابراین، احتمالا کودکان خانواده و فامیل در یک سطح هوش قرار دارند و والدین، با مقایسه کردن، به رفتارهای مشابهی می‌رسند که در خانواده عادی و متداول است، اما ممکن است در سطح جامعه کاملا متفاوت تلقی شود. اگر شما مربی، معلم  یا والدین یک کودک باهوش هستید، این مقاله برای شماست.

آگاهی از وضعیت هوش کودک

گاهی والدین یا معلمان علت رفتارهای متفاوت کودک را نمی‌دانند، به‌خصوص وقتی کودک وارد سیستم آموزشی می‌شود و تفاوت‌ها پر‌رنگ‌تر از همیشه خودنمایی می‌کنند. والدین هر وقت متوجه این تفاوت شوند، چه قبل از مدرسه رفتن و چه بعد از آن، بهتر است به دنبال دلیل آن باشند. عده‌ای می‌گویند تیزهوش بودن یا نبودن کودک موضوع مهمی نیست و تیزهوشی تنها یک صفت است، در حالی که این نظر درست نیست. دلایل زیادی وجود دارد که ثابت می‌کند آگاهی از تیزهوش بودن یا نبودن کودک مهم است. یکی از این دلایل این است که شما می‌فهمید چگونه با رفتارهای متفاوت کودک برخورد کنید. دلیل دیگر این است با نیازهای ویژه کودک آشنا می‌شوید و بهتر می‌توانید آن‌ها را در محیط خانه و مدرسه برآورده کنید.

تعریف تیزهوشی و تشخیص کودکان تیزهوش

وقتی والدین یا معلمان به‌تدریج متوجه‌ می‌شوند کودک قادر به انجام کارهایی است که همسالانش نمی‌توانند آن‌ها را انجام دهند یا مسائلی را درک می‌کند که کودکان هم‌سنش در فهمیدن آن‌ها ناتوان‌اند، با خود فکر می‌کنند آیا کودک من تیزهوش است؟ پاسخ این سؤال ساده نیست. برای شروع، بهتر است ابتدا درباره ماهیت تیزهوشی و ویژگی‌های آن مطالعه کنید و اطلاعات کافی به دست آورید.

اصول سنجش هوش

بیشتر معلمان و والدینی که کودک تیزهوش دارند متوجه تفاوت‌های او با همسالانش می‌شوند، اما باز هم نسبت به تیزهوش بودن کودک تردید دارند. یکی از دلایلی که فهمیدن تیزهوشی را سخت می‌کند نبود تعریفی مشخص از تیزهوشی است. بنابراین، نمی‌توان، با وجود یا نبود چند ویژگی مشخص، کودک را تیزهوش یا معمولی خطاب کرد. همان‌طور که کودکان معمولی با یکدیگر متفاوت‌اند، تفاوت‌های فردی بین کودکان تیزهوش نیز وجود دارد، به عبارت دیگر، هر کودک تیزهوش با کودک تیزهوش دیگر متفاوت است.

خیلی از والدین برای آسودگی خیال تصمیم می‌گیرند هوش کودک ارزیابی شود. شاید اگر کودک در مدرسه شاد و راضی است، دلیلی برای سنجش هوش وجود نداشته باشد. اما آزمون هوش کمک می‌کند بفهمید آیا کودک به آموزش‌های ویژه نیاز دارد؟ آیا لازم است محیط را مطابق نیازهای کودک سازماندهی کنید؟

پرورش استعدادهای کودک تیزهوش

بیشتر والدین یا معلمان، از وقتی متوجه می‌شوند کودک باهوش است، درباره نحوه پرورش و تربیت استعدادهای کودک فکر می‌کنند. معمولا والدین در این مواقع، به علت احساس مسئولیت زیاد، دچار خستگی و فرسودگی می‌شوند. اما اولین نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که کودک تیزهوش فقط یک کودک است و نیازی نیست کاری خارق‌العاده انجام دهید، همان روشی را در پی بگیرید که برای بقیه کودکان انجام می‌دهید.

همه معلمان و والدین می‌خواهند کودک یاد بگیرد، با چالش‌ها روبرو شود و آن‌ها را حل و فصل کند، تفریح کند و خوش بگذراند. فقط کودک تیزهوش، به علت داشتن شوق زیاد و سرعت یادگیری بیشتر، به چالش‌های بیشتر نیاز دارد، همچنین، لازم است والدین و معلمان کمی سریع‌تر قدم بردارند. دومین نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که بعضی معلمان و والدین نگران‌اند فشار مضاعف بر کودک تحمیل کنند، اما باید گفت، تا وقتی روش تربیتی شما کودک‌محور است و نه براساس میل و خواسته خودتان، فشاری به کودک وارد نمی‌شود.

نکات بسیار زیادی درباره کودکان تیزهوش و نیازهای منحصربه‌فرد آن‌ها وجود دارد. والدین اگر از مشکلات رفتاری کودکان نابغه آگاه نباشند به‌راحتی می‌توانند دچار حس شک و خستگی شوند، به‌خصوص اگر با نظرات متضادی، مثل «همه کودکان تیزهوش‌اند»، مواجه شوند. اما هیچ‌یک از این نظرات پایه و اساس علمی ندارد، پس بهترین کار این است، تا آنجا که می‌توانید مطالعه کنید و مهم‌تر از همه اینکه به کودک عشق بورزید.

ورکشاپ های مادر و کودک

شاید دوست داشته باشید :

keyboard_arrow_up